حاضران: خانمها دکتر: مهوش ذوالقرنین، فرزانه غریبی و آقایان دکتر: سعید شاه حسینی، شمسالدین هاشمی مقدم، محسن باقری، سیروس منصوری، مرتضی حسنینسب و مهندس محراب مشیدی
.
.
جلسه با صحبتهای جناب آقای دکتر شاهحسینی مدیر محترم گروه آغاز شد. سپس دکتر حسنینسب با تبریک میلاد امام حسن مجتبی و ضرورت کرسیها در سطح کشور و استان، مطالبی را بیان کرد.
دکتر منصوری:
- به نظر میرسد که عموما جلسات کرسیها با رشتههای علوم انسانی برگزار میشود.
دکتر حسنینسب:
- اتفاقا گروههای مهندسی و علوم پایه هم مشکلاتی را با صنعت و جامعه دارند و میتوانند موضوعاتی را پیشنهاد دهند.
دکتر هاشمی مقدم:
- موضوعی که استاد مربوطه مطرح میکند باید مرتبط با رشتهی تخصصی خودش باشد یا خیر؟
دکتر حسنینسب:
- سعی ما بر این است که موضوع مورد بحث تخصصی باشد؛ ولی به طور کلی محدودیتی وجود ندارد.
دکتر ذوالقرنین:
- طرحنامه باید در قالب خاصی باشد؟
دکتر حسنینسب:
- طرحنامه مورد نظر باید در قالب وُرد 2400 کلمه باشد.
دکترباقری:
- در حوزه علوم انسانی و در رشته علوم تربیتی ممکن است مباحثی مطرح شود که چالش برانگیز باشند. نظر بنده این است که خود کرسیها نیز باید آسیبشناسی شوند.
دکتر حسنینسب:
- اتفاقا در بحث آسیبشناسی کرسیها، دکتر حیدری نیز همین موضوع را مطرح کردند و گفتند که باید این آسیبشناسی بررسی شود و میتوانیم از گروه علوم تربیتی نیز کمک بگیریم.
دکتر شاهحسینی:
- امتیازات کرسیها بعد از برگزاری آن به چه صورت است؟ و چه امتیازی به اساتیدی که طرحنامه میدهند تعلق میگیرد؟
دکتر حسنینسب:
- امتیازاتی که برای استاد مربوطه در نظر گرفته شده است، 2 تا 4 امتیاز است.
دکتر باقری:
- یک موضوع مناسبی که از نظر من میتواند در کرسیها بررسی شود" احساس تعلق نسبت به دانشگاه است" یعنی اینکه چه عواملی سبب شده است که استادی خود را متعلق به دانشگاه میداند و یا بالعکس استادی خود را متعلق به دانشگاه نمیداند.